Jakiś czas temu radni PiS z komisji nazewnictwa miejskiego zapowiadali rychły powrót do "dekomunizacji" warszawskich ulic. Choć wykorzystywanie historii do realizacji doraźnych interesów politycznych może budzić pewien niesmak i niewiele ma wspólnego z prawdziwą polityką historyczną, sprawa jest z pewnością ważna. Wśród wielu nazw wymieniane były także dwie niewielkie, zaciszne uliczki osiedla Wrzeciono, noszące imiona: Józefa Balcerzaka i Antoniego Parola. O tym kim byli obaj panowie, mało kto ma dzisiaj jakiekolwiek pojęcie. Nazwy obu uliczek nie budzą zatem żadnych emocji wśród mieszkańców osiedla — wpisały się w jego topografię i tożsamość. Nie irytują, nie przeszkadzają, zostały oswojone i zaakceptowane. Ta niewiedza wynika zapewne z faktu "podrzędności" obu postaci. Informacji na temat naszych patronów nie znajdziemy nawet w 4-tomowej Encyklopedii powszechnej PWN (1973-1976). Ze strzępków informacji pozyskanych z różnych źródeł udało mi się jednak ustalić nast

Przeglądanie starych map to szalenie wciągające zajęcie. Tym bardziej, jeśli możemy na nich obserwować narodziny całego osiedla. Na przedwojennych planach Warszawa kończyła się na Lasku Lindego, dalej rozciągały się już tylko grunty wsi Młociny. Na mapach zaznaczano także projektowaną Aleję Konstytucji, która pierścieniem miała otaczać i łączyć wylotowe ulice Bielan. Na gruntach państwowych, w miejscu przyszłego osiedla Wrzeciono, tuż przed wybuchem wojny rozpoczęto budowę lotniska Bielany, którego jednak nie wykazano na poniższym planie. Fragment mapy Warszawy z roku 1939 Ciekawostką przedwojennej mapy jest także całkiem spore jeziorko, znajdujące się na krańcach projektowanego przedłużenia ul. Kasprowicza. Być może jest to glinianka po dawnym wyrobisku, które dostarczało materiał do wawrzyszewskiej cegielni. Aleja Konstytucji, choć nigdy nie powstała w pierwotnym kształcie (zrealizowano tylko fragment — odcinek dzisiejszej al. Władysława Reymonta), umieszczana była także na