Osiedle Wrzeciono to peerelowskie blokowisko i nie ma się co czarować, że jest to oaza wyrafinowanej i funkcjonalnej architektury. Straszą nie tylko nastawiane gdzie popadnie budynki mieszkalne, ale także drobiazgi — dzikie karmiki dla gołębi, zalegające pod śmietnikami sterty rupieci czy przylepiane gdzie popadnie ogłoszenia różnej treści. Nie oznacza to, że na całym, tak wielkim przecież terenie, nie znajdziemy w ogóle "miejsc magicznych". Jest ich całkiem sporo, ale zazwyczaj są dobrze poukrywane. Przypadkowy "turysta" raczej ich nie odnajdzie, natomiast "tubylcy" wiedzą, co i gdzie, ale są już z tymi miejscami na tyle dobrze zapoznani, że nie dostrzegają ich w tzw. "pogoni życia codziennego".
Oczywiście "magiczność" różnych wrzeciońskich zakątków nie tkwi jedynie w takim czy innym wystroju danego podwórka. Czasami o niepowtarzalnym i wyjątkowym przeżyciu estetycznym decydują różne "ulotne" czynniki — pora dnia, aktualna pogoda, padające promienie słońca, gra cieni, zwykły przypadek. Uchwycić taką chwilę może każdy, kto tylko uważniej przyjrzy się rzeczywistości wokół siebie. I to nie jest wcale tak, że musimy szalenie wytężać wzrok czy wysoko zadzierać głowę. Magia rzeczy zwykłych polega na tym, że znajdują się w zasięgu naszej ręki, wystarczy go "dotknąć".
Oczywiście pośpiech i brak cierpliwości, cechy tak charakterystyczne dla człowieka ery ponowoczesnej, nie pomagają w odnajdywaniu piękna wokół siebie. Wolimy widzieć abstrakcyjne piękno gdzieś daleko, marzyć o nim, tęsknić do niego, idealizować je. Kupować albumy pełne tego piękna i ustawiać je na swoim wysublimowanym regale. Tymczasem wystarczy wyjść na długi, nieśpieszny spacer. Co ciekawe, dzieci posiadają naturalną zdolność odnajdywania i przeżywania tej "bliskiej" magiczności. Ich wyobraźnia nie jest jeszcze skażona problemami typu: praca, podatki, rata kredytu. Potrafią dostrzec i zachwycić się dosłownie wszystkim, zwykły krzak przypomina im olbrzyma o pięciu rękach, sterta piachu jawi się jako zamczysko złego króla a chodnik jest planszą, na której toczą swój bój dwie zwaśnione armie rycerzy. Z wiekiem dzieci tracą nieco tę zdolność, ale nie bezpowrotnie. Bajkowy świat tkwi przecież w naszym wnętrzu. Nawet jeśli mieszkamy na Wrzecionie.
e.
22.08.2009. Rowerek na jednym z trawników. Fot. enejeio
Oczywiście "magiczność" różnych wrzeciońskich zakątków nie tkwi jedynie w takim czy innym wystroju danego podwórka. Czasami o niepowtarzalnym i wyjątkowym przeżyciu estetycznym decydują różne "ulotne" czynniki — pora dnia, aktualna pogoda, padające promienie słońca, gra cieni, zwykły przypadek. Uchwycić taką chwilę może każdy, kto tylko uważniej przyjrzy się rzeczywistości wokół siebie. I to nie jest wcale tak, że musimy szalenie wytężać wzrok czy wysoko zadzierać głowę. Magia rzeczy zwykłych polega na tym, że znajdują się w zasięgu naszej ręki, wystarczy go "dotknąć".
8.08.2009. Obudowa kosza na śmieci. Fot. enejeio
Oczywiście pośpiech i brak cierpliwości, cechy tak charakterystyczne dla człowieka ery ponowoczesnej, nie pomagają w odnajdywaniu piękna wokół siebie. Wolimy widzieć abstrakcyjne piękno gdzieś daleko, marzyć o nim, tęsknić do niego, idealizować je. Kupować albumy pełne tego piękna i ustawiać je na swoim wysublimowanym regale. Tymczasem wystarczy wyjść na długi, nieśpieszny spacer. Co ciekawe, dzieci posiadają naturalną zdolność odnajdywania i przeżywania tej "bliskiej" magiczności. Ich wyobraźnia nie jest jeszcze skażona problemami typu: praca, podatki, rata kredytu. Potrafią dostrzec i zachwycić się dosłownie wszystkim, zwykły krzak przypomina im olbrzyma o pięciu rękach, sterta piachu jawi się jako zamczysko złego króla a chodnik jest planszą, na której toczą swój bój dwie zwaśnione armie rycerzy. Z wiekiem dzieci tracą nieco tę zdolność, ale nie bezpowrotnie. Bajkowy świat tkwi przecież w naszym wnętrzu. Nawet jeśli mieszkamy na Wrzecionie.
e.
18.08.2009. Krasnal z dwiema gąskami ukryty w zakamarkach osiedla Wrzeciono. Fot. enejeio
Komentarze
Prześlij komentarz